Yaşamdan geçtiğimizi unutarak kök salıyoruz..

  "Merhaba küçük Bedia.. Allahım o kadar hafif hissediyorum ki.."

 En son yazmış olduğum yazının başlangıcı bu cümle. Temmuz aylarında  terapi notlarımda rastladım. O zamandan bu zamana bir şey yazmamışım. Ya telaşımdan ya ihtiyaç duymadığımdan ya önceliklerimden..

2021 benim için bütün duyguları yaşadığım bir yıl oldu. Tanımadığım duyguları tanıyıp, bilmediğim dilleri öğrenip yaşadığım bir yıl.. Ben hayat arkadaşıma bu yıl rastladım, ben en sevdiğim dostumu bu yıl kaybettim, ben en yoğun duygularımı bu yıl yaşadım, ben gerçek dostlarımı bu yıl bildim, ben  yalan dünyayı bu yıl tanıdım. Sevmeyi, sevilmeyi, acıyı, paylaşmayı, anlatmayı ve çoğu kez anlatmamayı bu yıl öğrendim. Terapi zamanlarımda bazı duygularımın yoğunluğundan dolayı terapistime şikayet ettiğimde bana "hayatta ki her şey son bulur Bedia hanım buda son bulacak" cümlesi merhem olmuştur bana. 

  Bu yıl anladım ki çok istediğin ceketi almadığında da yaşanır, dışarda kahveni içmesen de olur, Kemal Tanca giymesen de ayakların ısınır. Ne kadar basit ve yüzeysel yaşadığımı anladım. Meğer almakta olduğum terapi beni her şeye hazırlıyormuş. Hayatıma güzel dokunuşlar yapan eşimle aynı dili konuşabilmeye, bir kayıp yaşayacağımda hayatıma nasıl devam edebileceğime ve daha bir çok şeye.. Bazı duygular dile döküldüğünde bayağılaşır, anlamını kaybeder, o duyguların yoğunluğunu korumak için kendinde saklarsın, içinin derinliklerinde, değerlidir çünkü..

  Bu dünyaya çok hayal sığdırmamak gerekirmiş, kendini ve sevdiklerini motive edecek kadar enerjin yaşamak için en ideali imiş. Çevrende fazlaca insana da gerek yokmuş, seni yargılamadan, salt dinleyebilecek, ortak acılar yaşayabildiğin, hayat felsefenin aynı olduğu, enerjini aşağıya çekmeden her konuşmanda şükürle dolduğun bir kaç dost yeterliymiş bile.

  Bu yaşamı fazla önemsiyoruz. Yaşamdan geçtiğimizi unutarak kök salıyoruz. Nazım Hikmet'i pek önemsemem fakat bir şiirinde "en fazla bir yıl sürer 20. asırlılarda ölüm acısı" der. Yalan! Çaresi ve telafisi olmayan tek şey.. "Ölüm" insanoğlunun aklının ermediği ölüm. İnsana bu hayata bir daha gelmeyeceksin şunu da yap dedirtende ölüm, bu hayattan geçeceksin ölüm var dikkat et deyip frene bastıranda.. Yani hep O'ndan..

Bedia Ak..