EN AZINDAN KENDİ DİLİNDE KÜFRETMELİ İNSAN...

En azından üç dil bileceksin derdi Bedri Rahmi Eyüboğlu..
En azından üç dilde ana avrat dümdüz gideceksin
En azından üç dil bileceksin
En azından üç dilde düşünüp rüya göreceksin
En azından üç dil.

  Evet, üç dil... Biz kendi dilimizi çözemedik ki usta. Biz konuştuğumuzun izahını yapamadık ki ikinci dile geçelim. Biz kendi küfrümüzü edemedik ki ikinci dilde küfredelim. Kendi dilimizde düşünmeyi becerip, rüya göremedik ki..Konuşmayı, anlatmayı, dinlemeyi, anlaşılmayı bilemedik. Dilimiz ya sevdi ya dövdü, ortasını göremedik. Ya tahkir etti, ya tiksindirdi. Vasat olamadık ya biz.Ya gökteydik ya da en derin kuyuda.

  Bilirim bilirim, mecazın bize anlatmaya çalıştıklarını fakat bizim ısrarla anlamadığımızı, böyle kaç şairin habersizce uçup gittiğini. Zarifoğlu da o şairlerden yalnızca birisi. Bakın kendisi, şiirlerini buz dağına yazan o sessiz sedasız adam, hep susmayı yeğleyen, daima içi ile konuşan adam diyor ki; "keşke vaktiyle, saçma da olsa iki laf etseymişim; susunca yok oluyormuş insan, çok sonra öğrendim."Konuşun dostlar, hala bir dilimiz varken, hala sağke,  hala  ayaktayken ve nefes alabiliyorken konuşun ya da konuştuğunuz günlere sayın ve silinin bu dünyadan!

Bedia Ak..