Deniz..

 

Deniz, insanlar ve ben ..

Antalya, Finike, Sahilkent. Denize nazır balkon güneş hafifçe kaymış saat 16.27..

Burası henüz keşfedilmemiş bir ilçe.. Nüfusu az, denizi sığ ve tertemiz, koyları birbirinden güzel, yıldız dolu dev otellerin olmadığı bir yer..Tahammül o kadar da tüketilmemiş. Çevre dostu insan fazlasıyla mevcut zira deniz kenarları o kadar konaklamaya rağmen temiz kalmayı becerebilmiş.

Burada yaşam daha kolay gibi görünüyor. Sanki çalışan sayısı az.. Emekli daha çok belli ki  ama kargaşa buraya uğramamış. Herkes o büyük ağaçların gölgesinde mini tüpüyle beraber uzun uzadıya oturmayı yeğliyor. Metropol yaşam burada ne kadar  zaman sonra özlenir bilmiyorum ama bu aralar iyi.  Sabahları bir yerlere yetişmeye çalışan insanları burada göremezsiniz. Çoğu kez yürüyerek denize gidenler..

Sahilkentte sabahları binbir kuşun ötüşleriyle uyanırsınız en çok da yusufcuk.. Güneşin görünmesinden hemen sonra denizdeki kafalar fazlalaşır. Güneşin en tepede olduğu zaman diliminde yalnızca buralı olmayanları sokakta görürsünüz, yerliler evlerindedir zira. Memleketimizin cennet olduğunu net görebildiğim zamanlar. Masmavi deniz, dinginlik, huzur, manzara.. İnsanlar ekseriya mütebessim ve davetkar. Piknik alanlarında çöplerini itinayla toplayanlar var yalnız içiciler istisna.. Ortalığa atılmış tenekeler yalnızca tuborg şişeleri. Havası aşırı yumuşak ve nefes almada zorlandıracak kadar basık nem insana kupkuru Konya’yı özletiyor J

Hülasa masmavi denizin kenarında dalga sesleri eşliğinde kahvaltısının her şeye bedel olduğunu belirterek burada yaşanır demiyorum. Ben Konya’da olmaktan mesrurum. Yılda bir uğranacak, kalabalık olmayan, her milletten karışmamış temiz kent arıyorsanız makul bir yer. Sakin, dingin ve durgun..