denemeler (alıntı)
KEDER ÜZERİNE,
Bu duyguyu hiç bilmiyorum, ne seviyorum ne de değer veriyorum. Oysa insanlar sanki her şeyi önceden biliyormuş bir tavırla kedere özel bir yer ayırmayı alışkanlık haline getirmişler.Kederi akılla,erdemle , bilinçle donatıyorlar. Ne aptalca ve çirkin bir süsleme ! İtalyanlar akıllıca düşünüp ona 'kötülük' demişler. Çünkü kederli olmak, her zaman zararlı, her zaman delice bir varoluş tarzı. Stoacılar da kederi alçakça ve korkakça buldukları için öğrencilerine bu duyguyu yasaklamışlardır.
Aslında acının en uç noktasına ulaşmak için, acının bütün ruhu kaplaması ve ruhun hareket etkisini elinden alması gerekir.Çok kötü bir haber aldığımızda bu yüzden felç olmuş gibi en ufak bir hareket yapmadan yerimizde kalırız. Hemen ardından kendimizi gözyaşlarına ve yakınmalarımıza bıraktığımızda ruh kendini özgürleşmiş, bağlarından kurtulmuş ve rahatlamış hisseder.
'Acısı en sonunda ses verdi.' / Virgilius
Montaigne - denemeler
Bu duyguyu hiç bilmiyorum, ne seviyorum ne de değer veriyorum. Oysa insanlar sanki her şeyi önceden biliyormuş bir tavırla kedere özel bir yer ayırmayı alışkanlık haline getirmişler.Kederi akılla,erdemle , bilinçle donatıyorlar. Ne aptalca ve çirkin bir süsleme ! İtalyanlar akıllıca düşünüp ona 'kötülük' demişler. Çünkü kederli olmak, her zaman zararlı, her zaman delice bir varoluş tarzı. Stoacılar da kederi alçakça ve korkakça buldukları için öğrencilerine bu duyguyu yasaklamışlardır.
Aslında acının en uç noktasına ulaşmak için, acının bütün ruhu kaplaması ve ruhun hareket etkisini elinden alması gerekir.Çok kötü bir haber aldığımızda bu yüzden felç olmuş gibi en ufak bir hareket yapmadan yerimizde kalırız. Hemen ardından kendimizi gözyaşlarına ve yakınmalarımıza bıraktığımızda ruh kendini özgürleşmiş, bağlarından kurtulmuş ve rahatlamış hisseder.
'Acısı en sonunda ses verdi.' / Virgilius
Montaigne - denemeler
Yorumlar
Yorum Gönder